Forza Κερατέα, Λευκίμμη , Γραμματικό ……………!
(Μια αναγκαία παρένθεση)
Πηγή: πρακτορείο Rioters, 25 Οκτωβρίου 2010
Τίτλος: Forza Napoli! Τα σκουπίδια, η μαφία και η εξέγερση του Terzigno….
Κάτι σάπιο υπάρχει…
Το πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών δεν είναι πρωτόγνωρο για την Καμπάνια, την επαρχία της Νάπολης. Τα τελευταία χρόνια οι σωροί σκουπιδιών στα πεζοδρόμια, στοιβάζονταν για εβδομάδες, μέχρι την πυρπόλησή τους από αγανακτισμένους κατοίκους. Εκτός από την ενοχλητική μυρωδιά, σοβαρότερες ανησυχίες αφορούν τον υγειονομικό κίνδυνο, λόγω της συσσώρευσης κάθε είδους τοξικής ουσίας μαζί με τα καθημερινά οικιακά απόβλητα. Τα ποσοστά λευχαιμίας, λεμφωμάτων, μυελώματος, είναι τοπικά σε έξαρση, περνώντας κατά πολύ τον μέσο όρο της χώρας. Συχνά οι παιδίατροι συμβουλεύουν τις οικογένειες παιδιών με αναπνευστικά προβλήματα να μετακομίσουν. Καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης έρχονται και πάνε απ’ το 1994, καθώς οι διάφορες κυβερνήσεις, έχουν αποδειχθεί ανίκανες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Τον Μάρτη του 2008 η συσσώρευση των σκουπιδιών στους δρόμους του ιστορικού κέντρου της Νάπολης προκάλεσε τόση οργή στους κατοίκους, που συνέβαλε στην πτώση της κυβέρνησης του Ρομάνο Πρόντι. Ο μετέπειτα πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι, δεν έχανε ευκαιρία να τονίζει το ζήτημα και να υπόσχεται στους Ναπολιτάνους ότι θα “το λύσει μια και καλή” καίγοντας τα σκουπίδια σε κλίβανους, κάπου μακριά… Μακριά απ’ την κοινή θέα, μακριά απ’ τη συνείδηση. Τελικά η κυβέρνησή του έρχεται τώρα, στην αποκορύφωση του προβλήματος, να “δώσει λύση” κατασκευάζοντας ακόμα μία μεικτή χωματερή 20 χιλιόμετρα απ’ την Νάπολη, στο Terzigno. Μια πόλη 16.000 κατοίκων στους πρόποδες του Βεζούβιου. Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται. Τα ΜΜΕ στηρίζουν με κάθε τρόπο τα κυβερνητικά σχέδια. Κατηγορούν τους κατοίκους για τοπικισμό, για ανευθυνότητα -θυμίζει κάτι;-, για υποκινούμενους απ’ την Καμόρρα, την τοπική μαφία, ότι προτιμούν να συσσωρεύονται τα σκουπίδια στους δρόμους… Κι όμως, οι πρωτοβουλίες των κατοίκων προτείνουν μια εναλλακτική διαχείριση. Το κράτος απ’ την άλλη φαίνεται αποφασισμένο να διατηρήσει και να επεκτείνει το καθεστώς των χωματερών, ενώ τη φύλαξή τους αναλαμβάνει πλέον ο στρατός.
Η κρίση στον τομέα των αποβλήτων στην επαρχία της Καμπανίας είναι το πιο δραματικό κεφάλαιο μιας ιστορίας προβληματικής διαχείρισης των αποβλήτων σε πολλές περιοχές της Ιταλίας, όπως το Λάτσιο, η Καλαβρία, η Σικελία, και είναι ίσως χαρακτηριστική του γενικότερου ιστορικού εγκατάλειψης και έλλειψης οικονομικής ανάπτυξης της νότιας Ιταλίας. Σε όλες αυτές τις περιφέρειες, στη δεκαετία του 1990 είχε κηρυχθεί κατάσταση έκτακτης ανάγκης όσον αφορά τα απόβλητα. Κατά την πλέον πρόσφατη κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ειδικότερα στις 14 Ιουλίου 2008, εκδόθηκε νόμος βάσει του οποίου μεταξύ άλλων οι χώροι διάθεσης αποβλήτων κηρύχθηκαν περιοχές "στρατηγικού ενδιαφέροντος" και τέθηκαν υπό στρατιωτική εποπτεία, υπαγόμενες στο καθεστώς της νομοθεσίας περί κρατικών μυστικών
Η Καμόρρα είναι πράγματι “από πίσω”. Αλλά από ποια μεριά;
Η μαφία, ως ιδιαίτερος τρόπος οργάνωσης της εργασίας και της απόσπασης υπεραξίας, αναπτύσσεται υπό συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες, όπως αυτές που διόλου τυχαία άνθισαν στην ταραγμένη νότιο Ιταλία τους τελευταίους αιώνες. Έτσι προέκυψαν η cosa nostra στη Σικελία, η “ανδραγαθία” στην Καλαβρία, και τέλος η camorra στην Νάπολη. Αναπτύχθηκαν αρχικά χάρη στην ικανότητά τους -υποκαθιστώντας το κρατικό μονοπώλιο της βίας- να επιβάλλουν έναν προστατευτισμό στον τοπικό καπιταλισμό και κάποιου είδους προστασία στους κατοίκους απ’ τις κρατικές αυθαιρεσίες, αν και στη συνέχεια, ξεπλένοντας την “μαύρη” συσσώρευση και ανελισσόμενοι στην επίσημη οικονομία του κράτους, εγκατέλειψαν κάθε κοινωνική νομιμοποίηση. Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, εξουδετερώθηκε μεγάλο μέρος της ισχύος της cosa nostra και με ανάλογη διαδικασία της ανδραγαθία τη δεκαετία του 2000-’10. Απ’ αυτές τις διαμάχες, η Camorra έμεινε σε μεγάλο βαθμό στο σκοτάδι, κι έτσι αλώβητη. Στα τέλη της δεκαετίας του 2010 έχει υποσκελίσει κάθε άλλο δίκτυο της εγκληματικής οικονομίας, με τζίρο που ξεπερνάει το 7% του ιταλικού ΑΕΠ, σύμφωνα με τους πιο συντηρητικούς, επίσημους υπολογισμούς…
Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά, με τα σκουπίδια; Πολύ απλά, η συγκομιδή και μεταφορά των σκουπιδιών, ελεγχόμενη από την Καμόρρα, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εσόδων, μετά τα ναρκωτικά, και πολύ ψηλότερα από τα παράνομα φάρμακα, την πορνεία, τους εκβιασμούς… Καθώς οι ιδιωτικές εταιρίες συγκομιδής ελέγχονται απ’ την Καμόρρα, επικερδή συμβόλαια κλείνονται με δήμους και επιχειρήσεις ολόκληρης της Ιταλίας, και ιδιαίτερα του βιομηχανικού βορρά που επιθυμούν να ξεφορτωθούν τα απόβλητά τους με κάθε τρόπο. Τα σκουπιδιάρικα των καθ’ όλα νόμιμων εταιριών της Καμόρρα λοιπόν, συσσωρεύουν όλους αυτούς τους τόνους απορριμμάτων στην πόλη που έχουν υπό τον ολοκληρωτικό έλεγχό τους, την Νάπολη, συγκεντρώνοντας ανεξέλεγκτα κάθε είδους χημικών και τοξικών ουσιών. Η κατάσταση είναι αφόρητη για τους κατοίκους που βλέπουν τη γη τους να γίνεται ο σκουπιδότοπος της μαφίας, του βορρά, του Κεφαλαίου…
Όλο το καλοκαίρι έλαβαν χώρα διάφορες πρωτοβουλίες, με έμφαση κυρίως σε μια νομική υπεράσπιση της άρνησης των κατοίκων να υποδεχθούν τη χωματερή και συμβολικούς αποκλεισμούς, που προσέκρουσαν στην αδιαλλαξία και την καταστολή του κράτους. Έτσι η κατάσταση κλιμακώθηκε
22, 24, 26, 28 Σεπτέμβρη: Πυρπόληση οχτώ σκουπιδιάρικων στο Terzigno, Συγκρούσεις μεταξύ κατοίκων και ματ. Μπλόκα στους δρόμους γύρω απ’ την υπό κατασκευή χωματερή.
16, 17, 18, 19 Οκτώβρη: Μπλόκα, συμπλοκές και ολονύχτιες συγκρούσεις. Κυκλοφορεί ανακοίνωση ζητώντας: άμεσο κλείσιμο της χωματερής, αποστρατιωτικοποίηση της περιοχής, ριζική αναμόρφωση του περιφερειακού σχεδίου διαχείρισης απορριμμάτων.
20 Οκτώβρη: Νύχτα ταραχών, με επιθέσεις εκατοντάδων, νέων κυρίως, ενάντια στους αστυνομικούς. Ο αστυνομικός διοικητής της Νάπολης προειδοποιεί σε συνέντευξή του: “η εξέγερση του Terzigno θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα νέο και ευρύτερο κύμα διαμαρτυρίας, ικανό να ενοποιήσει τις διάφορες κοινωνικές ομάδες που εναντιώνονται στις δυσχαίριες της Καμπάνιας. Χρειαζόμαστε επαγρύπνηση για να εξασφαλίσουμε ότι άλλες ομάδες δε θα χειριστούν αυτήν την κατάσταση”.
21 Οκτώβρη: Επίθεση της αστυνομίας. Ξεσπούν άγριες συγκρούσεις. Η τοπική κίνηση πολιτών αναφέρει στο δελτίο τύπου της: “έχοντας χάσει κάθε ελπίδα σε όλους τους θεσμούς, καλούμε κάθε τοπική κοινότητα να μας στηρίξει σ’ αυτόν τον αγώνα που θα είναι μακρύς”.
22, 23, 24, 25 Οκτώβρη: Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης συνεχίζεται, Νύχτες ταραχών, Πάνω από 10.000 κάτοικοι του Terzigno, και Ναπολιτάνοι διαδηλώνουν.
1 Νοέμβρη: Διαδηλωτές συγκρούονται ξανά με την αστυνομία.
Ιστορικό
Κάπου εκεί πήραμε την σκυτάλη εμείς, ξημερώματα της 11 Δεκεμβρίου του 2010. Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Για την ελληνική κοινωνία όχι πρωτόγνωρα. Κινητοποιήσεις κατοίκων Άνω Λιοσίων και άγριες συγκρούσεις το 2005. Στην Λευκίμμη το 2008 ο πρώτος νεκρός του πολέμου ενάντια στους ΧΥΤΑ. Η απόβαση στο Γραμματικό τον Ιούλιο του 2009, συνοδεύεται από το ολοκληρωτικό κάψιμο των δασών της Ανατολικής Αττικής.
Η παρένθεση της Νάπολης, δεν έγινε για λόγους ενημέρωσης. Αξιολογήθηκε ως το πιο παραστατικό παράδειγμα για να αναδειχθεί πως το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και ειδικότερα το θέμα της χωροταξικής απόθεσής τους, πέρα από περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, οικονομικό, είναι πρώτα και κύρια βαθύτατα ταξικό. Για την ακρίβεια θα λέγαμε πως βρίσκεται στην καρδιά της ταξικής αντιπαράθεσης. Οι χώρες του αποκαλούμενου «τρίτου κόσμου» είναι ο αποδέκτης των τοξικών και πυρηνικών αποβλήτων της «ανεπτυγμένης δύσης», η Νάπολη ο αποδέκτης του ανεπτυγμένου βιομηχανικού Ιταλικού Βορρά, το μικρό χωριό της Λευκίμμης ο σκουπιδότοπος της βόρειας Κέρκυρας, τα Άνω Λιόσια και η Φυλή του τερατουργήματος της μεσο-μικροαστικής πρωτεύουσας. Τώρα έρχεται η σειρά του Γραμματικού και της Κερατέας.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε αυτό που αυθόρμητα συμπυκνώνεται στα λόγια των κατοίκων της Κερατέας από τις πρώτες κιόλας μέρες «Να πάνε τα σκουπίδια στη Εκάλη».
Υπάρχει ένα κόκκινο νήμα που ξεκινά από την Νάπολη, περνά απ’ την Λευκίμμη, την Φυλή, και καταλήγει στην Λαυρεωτική. Κάτι σαν τα τεκτονικά ρήγματα που κατά μήκος τους εκδηλώνονται οι σεισμοί. Είναι η ιστορική εγκατάλειψη, η φτώχεια, η ανεργία. Είναι που πρόκειται για μια από τις πιο εξόφθαλμες βίαιες μορφές ταξικής επίθεσης. Ολόκληρες κοινωνίες καταδικασμένες να ζουν μέσα στα απορρίμματα, στην μόλυνση, στην αρρώστια.
Για αυτό και οι αντιδράσεις των κοινωνιών ήταν πάντοτε έντονες, τόσο στην πριν όσο και στην μετά Μνημονίου εποχή. Τι είναι όμως αυτό που σηματοδοτεί την μετά Μνημονίου εποχή στο κίνημα της Κερατέας;;;
Θα μπορούσε κάποιος να πει «Η εξέλιξη της ακόλουθης αντίδρασης»: αν σε ένα τόπο έρθουν σε επαφή τα συστατικά της Οικονομικής Κρίσης, του Μνημονίου και της Φτώχειας – με τα σκουπίδια και τα παράγωγά τους (Περιβαλλοντική Υποβάθμιση και Ασθένειες) τότε ξεκινάει ένας Νέος, τοπικά πλέον εστιασμένος, κύκλος περαιτέρω οικονομικής υποβάθμισης (μέσω της υποβάθμισης της αξίας της εργασίας και της καταστροφής της γεωργικής παραγωγής).
Είναι αυτή η ίδια η πραγματικότητα του Μνημονίου που αποδεικνύει με τον πιο εύληπτο τρόπο ποιος ευθύνεται για αυτήν την κρίση. Ποιος ευθύνεται για τα δεινά στα οποία καταδικάζονται οι λαοί. Δεν μπορεί σε εποχή άγριας μισθολογικής, συνταξιοδοτικής, προνοιακής λιτότητας να στήνονται νέα πεδία κερδοφορίας του κεφαλαίου εις βάρος των πλητόμμενων στρωμάτων. Το όνομα του «Μπόμπολα» φιγουράρει πρώτο στις συζητήσεις και τα συνθήματα. Οι κάτοικοι ανοίγουν τις μπάρες των διοδίων και συντονίζονται με το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.
Όμως το κίνημα τα βάζει και με τους τραπεζίτες. Σε ανοιχτή επιστολή τους, την 8 Μάρτη του 2011, με αποδέκτες τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, τον πρόεδρο του Χρηματιστηρίου Αθηνών και τον μεγαλομέτοχο της τράπεζας Eurobank Λάτση, οι κάτοικοι της Λαυρεωτικής μεταξύ άλλων αναφέρουν:
“Ξεκινάμε ένα διεθνές μποϊκοτάζ εναντίον της τράπεζας Eurobank καθώς και των θυγατρικών της τραπεζών που λειτουργούν σε Ρουμανία, Βουλγαρία, Σερβία, Πολωνία, Τουρκία, Ουκρανία, Λουξεμβούργο και Κύπρο. Η απόφαση να προχωρήσουμε σε διεθνές μποϊκοτάζ, πηγάζει από το γεγονός ότι πίσω από την εταιρεία ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΑΤΕΕ, που έχει αναλάβει την υλοποίηση του έργου κατασκευής ΧΥΤΑ στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου Λαυρεωτικής, βρίσκεται η τράπεζα Eurobank. Θα μπούμε και σε διαδικασία απόσυρσης των τραπεζικών μας καταθέσεων, δηλώνοντας ως λόγο απόσυρσης, την αποτροπή της κατασκευής χωματερής από την τράπεζα στην περιοχή της Κερατέας.”
Σύμφωνα με την ανοιχτή επιστολή οι κάτοικοι γνωστοποιούν ότι προτίθενται να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τους χιλιάδες υποστηρικτές του αγώνα τους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ενάντια στο κατασκευαστικό και τραπεζικό κεφάλαιο λοιπόν. Ριζοσπαστικά Ενάντια στις πιο επιθετικές μερίδες του κεφαλαίου στην χώρα μας, ένα τοπικό σε εισαγωγικά κίνημα. Φυσικά δεν λείπουν τα συνθήματα εναντίον της κυβέρνησης και ασφαλώς εναντίον των δυνάμεων καταστολής.
Εμπρός Λαέ μη σκύβεις το κεφάλι ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη - ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ Κυβέρνησης Εργολάβων – Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και ληστεύει το λαό – Μπάτσοι, Γουρούνια, Δολοφόνοι
Είναι ορισμένα από τα συνθήματα που ακούστηκαν από το μπλοκ της Λαυρεωτικής δυο μήνες περίπου πριν στην πανεργατική απεργία στην Αθήνα.
Κοινωνική Διάσταση
Μια φράση σου έρχεται στο μυαλό όταν προσπαθείς να περιγράψεις την καθημερινότητα των κατοίκων που για πάνω από 5 μήνες βρέθηκαν στο δρόμο, «Ο ιστορικός κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε». Για την Κερατέα μπορεί να κλείνει κάπως νωρίτερα και σίγουρα πιο βίαια σε σχέση με άλλες περιοχές. Η γενική τάση όμως υποδεικνύει πως θα ακολουθήσουν και άλλες.
Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα σε όλους τους θεσμούς, όπως και οι Ναπολιτάνοι, οι κάτοικοι βρήκαν το στήριγμά τους, σε αυτόν τον αγώνα που αποδείχθηκε μακρύς, ο ένας στον άλλον. Για την πλειοψηφία τελείωσε η μακρά περίοδος των προσδοκιών από τους ανθρώπους της εξουσίας. Η δύναμη για να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες της ζωής, και αυτή ήταν μια στιγμή πολύ δύσκολη, αντλήθηκε από τον συλλογικό αγώνα. Πίστη στον γείτονα, στον ξάδερφο, στην νεολαία, στα γηρατειά, όλοι έπαιξαν τον ρόλο τους. Αγώνας παλλαϊκός, Δημοτική Αρχή, Εκκλησία, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, μάνες, παιδιά.
Νέα κέντρα όπου χτυπά ο σύγχρονος παλμός της κοινωνικής ζωής δημιουργήθηκαν. Το μπλόκο κέρδισε αυτή την θέση από την παλιά, ερημωμένη εδώ και 10 χρόνια, πλατεία. Πολλές πλατείες στην Ελλάδα ερήμωσαν στα χρόνια τις ιδεολογικής ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού. Επιδοτήσεις, Life style, δάνεια, καριερισμός, ενταντικοποίηση, συνεχής συλλογή προσόντων για ένα μέλλον συνεχώς εκτοξευόμενο στην αβεβαιότητα, είναι ορισμένα από τα υλικά χνάρια του νεοφιλελεύθερου προτάγματος. Που να βρεθεί χρόνος για πλατείες, άσε που έχασαν και την αίγλη τους.
Και όμως σήμερα στο έδαφος της πλήρους κατάρρευσης της νεοφιλελεύθερης κοινωνικής μεθοδολογίας του κεφαλαίου, στο έδαφος της χειρότερης επίθεσης που δέχεται ο κόσμος της εργασίας μεταπολεμικά, γεννιούνται οι αντικειμενικές δυνατότητες για να έχουμε νέες πλατείες. Στην επαρχία θα είναι ευκολότερο να τις εντοπίσεις αλλά και στις μεγαλουπόλεις θα τις βρεις στις συνοικίες. Γενικά θα τις βρούμε όπου οι ανάγκες των μαζών το απαιτήσουν. Όπου το τρίπτυχο υπεράσπιση συμφερόντων – αυτοοργάνωση - ενότητα, ηγεμονεύσει, όπως ηγεμόνευσε στην Κερατέα.
Μπορεί πέντε μήνες στον δρόμο να μην ήταν αρκετοί για να τελειώσει ο πόλεμος ενάντια στον ΧΥΤΑ, μπορεί να χρειαστούν άλλοι τόσοι. Σίγουρα όμως κερδήθηκε μια κορυφαία ΜΑΧΗ. Η υποχώρηση της κυβέρνησης στο μέτωπο της Κερατέας υπό την πίεση του λαϊκού παράγοντα, ήταν το πρώτο πολιτικό ρήγμα στην κυβέρνηση του Μνημονίου. Ο παρατεταμένος, αποφασιστικός, δυναμικός αγώνας των κατοίκων και η ανάσα που απλόχερα του προσφέρθηκε από το διογκούμενο πανελλαδικό κίνημα αλληλεγγύης, οδήγησαν την κυβέρνηση σε άτακτη φυγή. Ο αγώνας της Κερατέας δίδαξε πως καμιά κυβέρνηση δεν είναι αήττητη, πως οι κοινωνικοί αγώνες μπορούν να δικαιωθούν και επέστρεψε με την σειρά του απλόχερα μια ανάσα αισιοδοξίας σε όλη την Ελλάδα.
Αυτοί οι πέντε μήνες υπήρξαν αρκετοί για να φτιαχτεί μια «συλλογική αφήγηση». Μια νέα αγωνιστική σελίδα γράφτηκε στην ιστορία της Λαυρεωτικής σε συνέχεια των ηρωικών αγώνων των μεταλλωρύχων.
Κλείνω δανειζόμενη λοιπόν μονάχα τούτο από τον Μαχάτμα Γκάντι
Στην αρχή σε αγνοούν, στη συνέχεια γελούν μαζί σου, μετά σε πολεμούν και στο τέλος νικάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου